Επέτειος 31 ετών από τη "χρυσή" Βερούλη

Η Άννα Βερούλη σε μία από τις προσπάθειές της

Η Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1982 είχε αναλάβει τη διοργάνωση του 13ου Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Στίβου στο νεόδμητο Ολυμπιακό Στάδιο, το οποίο είχε εγκαινιαστεί λίγες μόλις μέρες πριν την έναρξη των αγώνων.

Κατά τη διάρκεια της τρίτης ημέρας το "Σπύρος Λούης" ήταν κατάμεστο από 75.000 φιλάθλους, γεμάτους ελπίδα και αισιοδοξία για κάποιο μετάλλιο από ελληνικής πλευράς. Οι προσδοκίες των Ελλήνων στηρίζονταν στις δύο Ελληνίδες ακοντίστριες Άννα Βερούλη και Σοφία Σακοράφα, που με τις επιδόσεις τους εντός συνόρων είχαν δείξει ότι στόχευαν σε υψηλές  θέσεις. Κανείς, ωστόσο, δεν περίμενε την τελική έκβαση των πραγμάτων.





Η 25χρονη Βερούλη, όπως και η Σακοράφα,  αγωνιζόταν στον τελικό του ακοντισμού και μετά το πέρας της πρώτης προσπάθειας βρισκόταν στην τρίτη θέση με βολή στα 64.58μ.. Η Ανατολικογερμανίδα Άντζι Κέμπε προηγείτο με βολή στα 65.12μ.. Πριν την πέμπτη προσπάθεια η Βερούλη είχε αναρριχηθεί στη δεύτερη θέση, ενώ η Σακοράφα είχε βρεθεί πέμπτη. Οι Ελληνίδες πρωταθλήτριες, όμως, δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη.

Στο στάδιο επικρατεί σιγή, η Βερούλη αυτοσυγκεντρώνεται, παίρνει φόρα και καρφώνει το ακόντιο στα 70.02 μ., καπαρώνοντας την πρώτη θέση και προκαλώντας γενικό ντελίριο στους χιλιάδες Έλληνες στις κερκίδες και όχι μόνο. Η Κέμπε μένει δεύτερη, ενώ η Σακοράφα προσγειώνει το ακόντιο στα 67.04μ. και κατακτά το χάλκινο μετάλλιο.


Η φοβερή επίδοση της ακοντίστριας από την Καβάλα, μαζί με αυτή της Σακοράφα αναζωογόνησαν τον ενδιαφέρον του ελληνικού κοινού για το στίβο. Οι γαλανόλευκες σημαίες στον ιστό του Ολυμπιακού Σταδίου και το ιστορικό 1-3 έμελλε να γραφτούν με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.

Η Σοφία Σακοράφα

Αμφότερες αναδείχθηκαν, χωρίς ψηφοφορία, αθλήτριες της χρονιάς, ενώ ο νομός Καβάλας τίμησε τη χρυσή πρωταθλήτρια δίνοντας το όνομά της στο δημοτικό στάδιο Καβάλας, μετονομάζοντάς το σε "Βερούλειο Στάδιο". Ο τότε πρωθυπουργός της χώρας μάλιστα, Ανδρέας Παπανδρέου, υποδέχθηκε τις δύο πρωταθλήτριες στο γραφείο του. Έτσι ξεκίνησε η παράδοση που θέλει τους πολιτειακούς παράγοντες να συγχαίρουν εκ του σύνεγγυς τους διακριθέντες, σε διεθνές επίπεδο, αθλητές.




ΠΗΓΗ